| als er geen honden in de hemel zijn, | ik schrijf de boeken, die | tekenen is kijken | leer vergeeft geen fouten | niet allen, die dwalen | pelgrim | home |
Ik schrijf de boeken, die ik zelf zou willen lezen.
Non-fictie reisverhaal
|
Mijn docent geschiedenis op het lyceum was mijn held; niet alleen omdat hij prachtig kon vertellen, maar zeker omdat hij de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela gemaakt had. Zo'n leraar wilde ik later worden en de reis naar Noord-Spanje, die bleef ergens op de achtergrond aanwezig. Ik zou die ooit nog eens willen doen.
|
|
Toen ik niet meer hoefde te werken, waren er geen excuses meer om de tocht uit te stellen. In 2015 op twaalf april stapte ik op de fiets voor een solotocht naar het graf van St. Jacobus de Meerdere in Noord-Spanje.
|
|
Vijf weken en
ruim vierentwintighonderd kilometer later stond
een compleet ander persoon op het plein voor de
kathedraal in Santiago.
Ik heb nooit gedacht dat een tocht zoveel invloed op me zou kunnen hebben. De controlefreak in me had ik ergens in de Pyreneeën achtergelaten, het plezier in het leiding geven aan mensen moet ik op de Meseta verloren hebben. Ik besloot onder andere rigoureus te stoppen met bestuursfuncties en ging totaal andere zaken op te pakken. Ik wilde mijzelf verder ontplooien, ging opnieuw studeren en begon met schrijven. |
