Wie is eigenlijk Johann van Rossum?(Overgenomen uit “Trail”) 

Vrijwel iedereen die bekend is met de sledehondensport kent zijn tekeningen. Wie is de man achter deze tekeningen? We zullen proberen hier achter te komen. Paolo Cesare had een interviewtje met deze Nederlandse biologieleraar.

Is je beroep echt biologieleraar? Ik had iets anders verwacht: tekenaar, illustrator, schilder of beeldhouwer.

Het spijt me voor je, maar biologie en tekenen waren op de middelbare school al mijn grote hartstocht en toen ik dan ook besloot om leraar te worden, was de studierichting Beeldende Kunsten al vol en werd het dus biologie. Overigens had ik bij dit vak een groot voordeel dat ik aardig kon tekenen.

Het gaat je inderdaad gemakkelijk af, heb je er een opleiding voor gevolgd?

Nee, jammer genoeg niet. Ik heb het door zelfstudie geleerd. Ik vind het wel jammer dat ik veel basistechnieken van het schilderen en tekenen elke keer “uit de bibliotheek” moet halen. Het is geen tweede natuur geworden, zoals bij beroepsschilders en –tekenaars. Ik ben een amateur-tekenaar. Het enige wat ik professioneel aanpak, is de bescherming van de auteursrechten van mijn tekeningen, schilderijen, figuren en boeken.  Maar voor de rest ben ik een amateur en dat wil ik ook graag blijven.

Maar een zeer goede!

Vind je? In ieder geval schilder en teken ik met veel plezier en ik vind het iedere keer weer fijn als mijn klanten blij zijn met het resultaat. En het doet elke keer een beetje pijn als afscheid moet nemen van mijn tekeningen. Ik heb ook schilderijen en afbeeldingen gemaakt die ik nooit zal verkopen, omdat ik er geen afstand van kan doen.

Hoe oud ben je eigenlijk?

Wil je dat echt weten? Ik ben van 1948. Een kind van de zestiger jaren. Seks, drugs en rock and roll; van dit alles heb ik wat ervaren. Ik geef nu voorlichting op school over hoe gevaarlijk drugs en tegenwoordig ook seks kunnen zijn! Ik ben leraar biologie en technologie op een vmbo-school en heb dus te maken met leerlingen die de leeftijd hebben om zeer nieuwsgierig naar deze zaken te zijn.

Veel mushers kennen je sledehondentekeningen. Hoe kwam je daartoe?

In het begin van de zeventiger jaren begon ik zelf met mijn eerste Siberian husky’s. Ik had twee honden en leende er nog drie bij. Ik was helemaal weg van deze mooie honden en begon ze te tekenen. Eerst alleen kleine tekeningen voor het clubblad van Mushing Holland. Maar later maakte ik posters en oorkonden voor bijna elke sledehondenwedstrijd in Duitsland. Ik kon met deze ontwerpen en ook met stenen beeldjes met Eskimomotieven mijn aardig dure sledehondensport bekostigen.

Behaalde je goede resultaten in de sledehondensport?

Neen, met m’n husky’s eerlijk gezegd niet. Toen ik echter in 1984 met een vierhondenspan van Alaskan Malamutes begon, en alles kon vermijden wat fout ging met mijn eerste hondenspan, kreeg ik een zeer snel team. Een keer was ik Nederlands kampioen en eenmaal tweede bij de Europese kampioenschappen. De laatste hond van dit team is vorig jaar overleden.

Winterberg 1980

Liebenscheid 1983

La Pesse 1991

En geen nieuwe hond?

Nee, na vijfentwintig jaar wilde ik even geen hond meer. Maar het kriebelt nog altijd en ik waag me ook niet in de buurt van puppies of sledehondenwedstrijden.

Maar je doet toch zeker nog wat aan sport?

Dat kun je wel zeggen. Ik vind niet alleen van tekenen leuk, maar ook sportklimmen, handboogschieten en zeekajakken. Sportklimmen doe ik in de sporthal en in de Belgische Ardennen en in de Eifel. Handboogschieten doe ik minimaal een keer per week. Ik heb een compoundboog en schiet op de afstand achttien en vijfentwintig meter. Ik zal wel nooit de beste in deze tak van sport worden, maar ik heb er plezier in een zo goed mogelijk schot af te leveren. Zeekajakken is iets heel anders. Daarin ben ik vrij fanatiek. Ik peddel twee keer per week, ongeacht het weer. Grote tochten maak ik alleen in de vakantie.

Als leraar heb je zes weken vakantie. Waar vaar je dan met de kajak?

Zeven weken! Toen ik mijn sledehonden nog had, had ik zo'n lange vakantie graag in de winter gehad! Maar nu maak ik zeekajakexpedities. Alles gaat mee in de kano: tent, slaapzak, kooktoestel, drinkwater, droge kleren etc. Twee jaar geleden heb ik een tocht langs de Nederlandse waddeneilanden gemaakt, vorig jaar maakte ik met onze oudste zoon Maarten een tocht langs de westkust van Corsica.  Komend jaar willen we de Schotse eilanden met de kajak bezoeken. Tijdens vrijwel alle tochten heb ik een logboek bijgehouden en deze verhalen kan men op mijn website lezen. Helaas voor de lezers van Trail alleen in het Nederlands.

Je homepage? Hoe kwam je daartoe?  Ziet er goed uit overigens.

Dank je. Ik had aanvankelijk geen plannen op iets op internet te doen, toen echter de webmaster van DCNH me vroeg om enige tekeningen voor de website en me als tegenprestatie aanbood een link te maken naar mijn eigen website, moest ik hem vertellen dat ik geen website had. Hij had me wel op een idee gebracht en toen ik dan ook de mogelijkheid had om mijn eigen domeinnaam ‘www.johannvanrossum.nl’ te claimen, duurde het niet lang voor ik mijn eigen pagina kon laten zien. Ik heb genoeg tekeningen in voorraad om iedere maand mijn homepage te vernieuwen.

Johann, ik wil je graag bedanken voor dit interview, we hebben de kunstenaar achter de fraaie tekeningen van sledehonden een beetje beter leren kennen.